Երբ
ես
ուզում եմ
խենթացնել մեկին
այն աստիճան
որ նա
կամենա
դարերով սպասել
իմ վերադարձին
ես
Քեզ պես
թույլ
ու անհրապույր
շորեր եմ հագնում
ու
լռում եմ Քեզ պես
հենց այդպես
Քեզ պես
ես էլ
կարող եմ
սիրել շատերին
մի-ա-ժա-մա-նակ
կարող եմ նաև
տեղին-անտեղի
պատժել բոլորին
միաժամանակ
երբ որ ժամը գա
կարող եմ
կամոք
բարձրանալ խաչին
և
Հուդա կոչել
վերևից
մեկին
կարող եմ
խոստանալ
ու չգալ
երբ քեֆս տեղն է
կարող եմ նույնիսկ
հրաշքներ գործել
ասենք...
կարող եմ
ետ բերել նորից
կանաչ աչքերով
մի վաղո՜ւց մեռած
սիրուն տղայի
իսկ մնացածին ասել
սպասե՛ք
կարող եմ նաև
գինի դարձնել
ջուրը
շուրթերին
այղ նույն տղայի
և այդպե՛ս
երբ ես
ուղում եմ այնպե՜ս
խենթացնել մեկին
որ նա կամենա
կույս ասել մորս
Տեր կոչել հորս
և
երկու հազար
տարի սպասել
իմ վերադարձին
ես
ուսերիս եմ
թափում
մազերս
փշե պսակ եմ
դնում ճակատիս
թույլ
անհրապույր
շապիկ եմ հագնում
ու
լռում եմ
Քեզ պես